'''მინორსკი, ვლადიმერ''' თედორეს ძე (* 24 იანვარი. [[5 თებერვალი]]. [[1877]], [[ვოლგის კორჩევი]] ― † [[25 მარტი]]. [[1966]], [[კემბრიჯი]]), [[რუსები|რუსი]] აღმოსავლეთმცოდნე. [[1900]] დაამთავრა [[მოსკოვი | მოსკოვის]] [[უნივერსიტეტი|უნივერსიტეტის]] იურიდიული ფაკულტეტი. [[1903]] ლაზარევის აღმოსავლური ენების ინსტიტუტი. 1903-იდან მსახურობდა [[რუსეთი|რუსეთის]] საგარეო საქმეთა სამინისტროში (იმყოფებოდა დიპლომატიურ სამუშაოზე [[ირანი|ირანსა]] და [[თურქეთი|თურქეთში]]). [[1917]] ოქტომბრის რევოლუციის შემდეგ რუსეთში აღარ დაბრუნებულა. ცხოვრობდა ირანში (1917-19), [[საფრანგეთი|საფრანგეთში]] (1919-32) და [[დიდი ბრიტანეთი|ინგლისში]] [[1932]] წლიდან. იყო [[ლონდონი|ლონდონის]] უნივერსიტეტის [[პროფესორი]] ([[1937]]-იდან). თავისი ფუნდამენტური შრომებით მინორსკიმ მნიშვნელოვანი წვლილი შეიტანა ირანსა და ამიერკავკასიის ქვეყნებში, მათ შორის [[საქართველო|საქართველოს]] ისტორიის შესწავლის საქმეში.
