[[ფაილი:Zeda tmogvi.jpg|thumb|300px|right|ზედა თმოგვი]] '''ზედა თმოგვი''', XI საუკუნის ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, სამნავიანი [[ბაზილიკა]]. [[ვარძია (მონასტერი)|ვარძიისა]] და თმოგვის[[თმოგვი]]ს ციხის ჩრდილოეთით, მაღალ მთიან პლატოზე. ნაგებია კარგად გათლილი რუხი [[ქვა|ქვით]], გადახურულია ლორთფინებით. მაღალი და განიერი ცენტრალური ნავი გევრდის ნავებისაგან ორ წყვილ ბოძზე დაყრდნობილი სამ-სამი თაღითაა გამოყოფილი. სამხრეთ ფასადზე სწორკუთხა ჩარჩოში ჩასმული ჩუქურთმებითა და წარწერებით შემკული შესასვლელია. ბაზილიკის ჩრდილოეთ კედელში ჩართულია VIII-IX საუკუნეების მცირე ზომის [[დარბაზული ეკლესია|დარბაზული ეკლესიის]] სამხრეთი კედელი შესასვლელითურთ. [[ბაზილიკა|ბაზილიკის]] ერთ-ერთი წარწერიდან ირკვევა, რომ იგი აუგია იოვანე ჭიმჭიმელის ძეს [[ერისთავთერისთავი|ერისთავთ-ერისთავს]] ფარსმანს [[ბაგრატ IV (საქართველოს მეფე)|ბაგრატ IV-ის]] (1027-1072) დროს. ძეგლს რამდენიმე აღდგენა-გადაკეთების კვალი ემჩნევა.
