პეტრე გულაკ-არტემოვსკი
პეტრე გულაკ-არტემოვსკი (დ. 16 იანვარი, 1790 ― გ. 1 ოქტომბერი, 1865, ხარკივი) — უკრაინელი მწერალი. პირველი ნაწარმოები გამოაქვეყნა 1817 წელს. სახელი გაითქვა მემამულეთა გამკრიტიკებელი იგავ–სატირით „პანი და ძაღლი“ (1818). ავტორია სხვა იგავ-არაკებისაც „სოლოპი და ხივრია“ (1819), „მამა და შვილი“, „თევზი“, (1827)
| პეტრე გულაკ-არტემოვსკი | |
|---|---|
| უკრ. Петро Петрович Гулак-Артемовський | |
 | |
| დაბადების თარიღი | 16 (27) იანვარი, 1790[1] |
| დაბადების ადგილი | გოროდიშჩე |
| გარდაცვალების თარიღი | 1 (13) ოქტომბერი, 1865 (75 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | ხარკივი, რუსეთის იმპერია |
| დასაფლავებულია | St. John Useknovensky cemetery |
| საქმიანობა | უნივერსიტეტის პროფესორი, პოეტი და მწერალი |
| ენა | უკრაინული ენა |
| მოქალაქეობა | რუსეთის იმპერია |
| ალმა-მატერი | ხარკოვის უნივერისტეტი |
| ჟანრი | იგავი და ბალადა |
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თბ., 1978. — გვ. 298.
