ნეჯდის საამირო
ნეჯდის საამირო ან საუდების მეორე სახელმწიფო — არსებობდა XIX საუკუნეში.[1] 1818 წელს ეგვიპტელი ოსმალოების შემოჭრის შემდეგ, საუდებმა ისევ შეძლეს ცენტრალურ და აღმოსავლეთ არაბეთის ნახევარკუნძულზე გავლენის აღდგენა. საუდის პირველ სახელმწიფოსთან შედარებით მეორე გამოირჩეოდა ნაკლები რელიგიური ექსტრემიზმითა და ნაკლები ტერიტორიული ექსპანსიით. საუდი ლიდერები ატარებდნენ იმამის წოდებას. პერიოდი ასევე გამორჩეული იყო საუდების დინასტიის შიგნით განვითარებული კონფლიქტებით.
| ნეჯდის საამირო არაბ. إمارة نجد | |||||||
| |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| |||||||
| დედაქალაქი | ერ-რიადი | ||||||
| ენა | არაბული, ოსმალური | ||||||
| რელიგია | სუნიზმი | ||||||
| მმართველობის ფორმა | მონარქია | ||||||
| ისტორია | |||||||
| - ერ-რიადის განთავისუფლება | 1818 | ||||||
| - მულაიდას ბრძოლა | 1891 | ||||||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
ნეჯდის საამიროს ისტორია დაიწყო ეგვიპტელებისგან 1824 წელს ერ-რიადის განთავისუფლებით და დასრულდა 1891 წელს მულაიდას ბრძოლაში ქალაქ ჰაილის მმართველ ალ რაშიდების დინასტიასთან დამარცხებით.
იხილეთ აგრეთვე
რედაქტირებარესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- Second State of Saudi Arabia
- The first and second Saudi states დაარქივებული 2008-06-07 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Front Cover George Walter Prothero, Great Britain. Foreign Office. Historical Section. Peace Handbooks: Turkey in Asia (II), no. 61-66. H. M. Stationery Office, 1920. Pp. 20