ლამანტინისებრნი
ლამანტინისებრნი (Manatidae ან Trichechidae) — წყლის ძუძუმწოვრების ოჯახი სირენების რიგისა. მათი სხეულის სიგრძე 4 მეტრს, მასა კი 360 კილოგრამს აღწევს. აქვთ უხეში და ნაოჭიანი უბალნო კანით დაფარული თითისტარისებური სხეული, კუდის მომრგვალო ფარფლი. ყურის ნიჟარები და უკანა კიდურები არ გააჩნიათ. წინა კიდურები გადაქცეული აქვთ მკერდის ფარფლებად. მსხვილი დინგის ბოლოს წყვილი ნესტო მხოლოდ ჩასუნთქვა-ამოსუნთქვის დროს იხსნება. ლამანტინისებრნი იკვებებიან წყლის მცენარეულობით. შეიცავენ ერთი გვარის — ლამანტინის (Trichechus) სამ სახეობას:
- ამერიკული ლამანტინი (Trichechus manatus) — ბინადრობს ამერიკის კონტინენტის სანაპიროებთან, ფლორიდიდან ბრაზილიამდე;
- ამაზონური ლამანტინი (Trichechus inunguis) — გავრცელებულია მდინარე ამაზონში, ორინოკისა და მათ შენაკადებში;
- აფრიკული ლამანტინი (Trichechus senegalensis) — გვხვდება ეკვატორული აფრიკის მდინარეების ნაპირებთან.
| ლამანტინისებრნი | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 ამერიკული ლამანტინი (Trichechus manatus) | ||||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | ||||||||||||
| ||||||||||||
| ლათინური სახელი | ||||||||||||
| Manatidae ან Trichechidae | ||||||||||||
| ||||||||||||
აქტიური არიან დილით, საღამოსა და ღამით. მაკეობა 5-6 თვე გრძელდება, შობენ ერთ ნაშიერს. გემრიელი ხორცი აქვთ. ტყვეობას კარგად იტანენ, მაგრამ ცუდად მრავლდებიან.
ლიტერატურა
რედაქტირება- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 114-115.