კემბრიჯის ტექნოლოგიის მუზეუმი
კემბრიჯის ტექნოლოგიის მუზეუმი — სამრეწველო მემკვიდრეობის მუზეუმი, რომელიც მდებარეობს კემბრიჯში, ინგლისში. თავდაპირველი შენობა, დაგეგმილი უძველესი ძეგლი, განთავსებულია კომბინირებული საკანალიზაციო სატუმბის და ნარჩენების გამანადგურებელ სადგურში, რომელიც აშენდა 1894 წელს. მუზეუმი ეხმარება ხალხს შეისწავლონ, ისარგებლონ და გაეცნონ თავიანთ ინდუსტრიულ მემკვიდრეობას, ადგილობრივი ინდუსტრიების მიღწევებისა და მათში მომუშავე ადამიანების მიღწევების აღსანიშნავად. მდინარე კამზე არის ვრცელი მწვანე, მშვიდი ადგილი, პიკნიკებისთვის და მხიარული, განსატვირთი ატმოსფერო ოჯახებისთვის. აქ არის აუდიო-ვიზუალური ჩვენებები, პრაქტიკული ექსპონატები და ბავშვთა აქტივობები, ასევე ტრადიციული მუზეუმების ჩვენებები და ისტორიული შენობები. ვიქტორიანული სატუმბი სადგური თავისი ორიგინალური ტექნიკით აჩვენებს XIX საუკუნის ინჟინერიასა და ტექნოლოგიას. კემბრიჯის დავიწყებული ინდუსტრიების ჩვენებები, ავლენენ ქალაქის ისტორიის ალტერნატიულ მხარეს, ასევე ცნობილ კოლეჯებს.
| კემბრიჯის ტექნოლოგიის მუზეუმი | |
|---|---|
  | |
| 52°12′44″ ჩ. გ. 0°08′36″ ა. გ. / 52.212389° ჩ. გ. 0.143389° ა. გ. | |
| ქვეყანა |
.svg){kind=small} გაერთიანებული სამეფო |
| მდებარეობა | Cambridge |
| ოფიციალური საიტი | https://www.museumoftechnology.com/[1] |
 | |
სატუმბი სადგურის ისტორია რედაქტირება
“Cheddars Lane“-ის სატუმბი სადგური თავდაპირველად გაიხსნა 1894 წელს, იმ სქემით, რომლის მიხედვითაც შეიქმნა საკანალიზაციო მეურნეობა მილტონში, ორი-მეოთხედი მილის მოშორებით. საყოფაცხოვრებო ნაგავი დაიწვა ორთქლის ასამაღლებლად, ძრავების გასაძლიერებლად, რომლებიც კანალიზაციას მილტონის საკანალიზაციო ფერმაში ასხამდნენ. ფერმაში იგი გამოიყენებოდა სასუქად მოსავლის გასაზრდელად, რომლითაც იკვებებოდნენ ცხენებით, რომლებიც აგროვებდნენ ნაგავს და ასე მივიდა სატუმბი, სადგურამდე. დამწვარი ნაგვის ნაცარიც კი შეიძლება გამოყენებულ იქნას გზის წარმოებაში.[2]
1894 წლის ორიგინალური მოწყობილობა რედაქტირება
თავდაპირველად, ქვაბები, რომლებიც გამოიყენებოდა საკანალიზაციო სატუმბი ძრავების ორთქლის უზრუნველსაყოფად, თბებოდა ქალაქის გარშემო დაგროვილი ნარჩენების დამწვრობით დესტრუქტორულ ღუმელებში, ეს არის ერთადერთი უახლოესი სრული მაგალითი, რომელიც შემორჩა. იგი წარმოადგენს კარგი საშუალო ზომის მუნიციპალური დესტრუქტორის, შენობების, მისი აღჭურვილობის, ბუხრის ტიპურ ადრეულ დიზაინს და განლაგებას.
მუზეუმის მთავარი ღირსშესანიშნაობაა ორი “Hathorn Davey“-ის ორთქლის მანქანაა, რომელთაგან ერთი სრულად ფუნქციონირებს. ამ ძრავების დანიშნულება იყო მავნე წყლის (საკანალიზაციო და წვიმის წყლის) ამოღება. მილტონის საკანალიზაციო მეურნეობამდე საერთო ლიფტი დაახლოებით 43 ფუტი იყო[3]. ეს ძრავები შეიქმნა საათში 250,000 გალონი კანალიზაციის გადასატანად, სამუშაო, რომელიც მათ განახორციელეს 1968 წლამდე, როდესაც სადგურის მიმდებარედ აშენდა ახალი ელექტროძრავის სახლი, ხოლო ეს საიტი დაიხურა 1994 წელს. ბუხრის ლილვი არის 175 ფუტი სიმაღლე, რვაკუთხა კვადრატული ფუძით, გაფორმებულია, ცეცხლგამძლე აგური 50 ფუტის სიმაღლეზე და 6 ფუტი 6 დიუმიანი შიდა დიამეტრი ზედა ნაწილში. [3] 1992 წელს ფრედ დიბნამ მონაწილეობა მიიღო ბუხრის ფერწერისა და გარემონტებაში, ის ასევე გამოჩნდა “BBC“–ის გადაცემაში.
შენობა, რომელიც ახლა გამოიყენება როგორც სტამბა, აშენდა როგორც საზოგადოებრივი ჯანდაცვის სადეზინფექციო საშუალება დაახლოებით 1900 წელს. ნარჩენების ორთქლი გამოიყენებოდა თეთრეულისა და ტანსაცმლის სტერილიზაციისთვის, მუნიციპალური საავადმყოფოებისთვის, მოხუცთა თავშესაფრებისთვის და ბოლოს საამქრო სატუმბი სადგურისთვის.
1909 წლის გაზის ძრავები რედაქტირება
კემბრიჯის გაფართოებით გამოწვეული ძლიერი წვიმის შემდეგ, სატუმბის მოთხოვნილების დასაძლევად, 1909 წელს სადგურს დაემატა ორი 94 ცხენის ძალის მქონე ეროვნული გაზის ძრავა. ეს ძრავები ამოძრავებდა, ბრტყელი ქამრით, ორ 15 ინჩიან “Rees Returbo“-ს ცენტრიდანულ ტუმბოს, მაგრამ ეს შეიცვალა 1935 წელს “Gwynnes Limited“-ის ტუმბოებით.[4] მათ შეეძლოთ მილტონში ან ქარიშხლის წყლის ავზებში დროებით შენახვა, მაგრამ უმთავრესი საკანალიზაციო სისტემის ორთქლის ძრავები გადაუადგილებელი დარჩა. ქარიშხლის წყლის ავზებს ჰქონდა 1 085 275 გალონი.[5] ამ გაზის ძრავებიდან, ამჟამად ერთი მუშაობს.
1923 წლის ახალი ქვაბი რედაქტირება
1920-იანი წლებისთვის ნარჩენების კალორიულობის შემცირების კომბინაციამ და ნარჩენების კვირეულმა შეგროვებამ განაპირობა დამატებითი “Babcock & Wilcox“-ის ქვაბის დაყენება და გამოყენება, როდესაც არ იყო საკმარისი ნარჩენები დესტრუქტორის ღუმელებისთვის. ეს ქვაბი იკვებებოდა კოქსით, ქვანახშირის გაზის წარმოების პროცესის შედეგად, რომელიც ხშირად იღებდა კემბრიჯის გაზქურის სამუშაოებს, სატუმბი, სადგურის გვერდით. 1942 წლისთვის ეს ქვაბი უზრუნველყოფდა ორთქლის მთავარ მარაგს, დესტრუქციული უჯრედები გამოიყენება, მხოლოდ სავაჭრო ნარჩენებისა და მოლოდინისათვის.[4]
1937 წლის ელექტრო ტუმბო რედაქტირება
ბოლო ელექტრო ტუმბო ადგილზე იყო დამონტაჟებული, 1937 წელს. კრომპტონ პარკინსონის ელექტრო ტუმბოს ძრავამ აამოძრავა 18 ინჩი (0.45 მ) დიამეტრის გვინესის ცენტრიდანული ტუმბო 114 ცხენის ძალის ელექტროძრავით, რომლის ნახვაც შესაძლებელია მისი გამოყოფილი ოთახის, მდინარის ბოლოში. მისი მიზანი იყო გამკლავებოდა ახალი საცხოვრებელი სახლების ქარიშხლის ზრდას.
კოლექციები რედაქტირება
სხვა ექსპონატები მოიცავს მუშა ორთქლის ჭანჭიკს, ვიწრო ლიანდაგიანი ფერდობზე რკინიგზის გადაყვანა, რომელიც იყენებს გვერდითი გადახვევის ვაგონებს ნაცრის მოცილების დასახმარებლად, სხვადასხვა ძრავები (ორთქლი და სხვა), სტამბა ძველი ბეჭდვის ტექნოლოგიის დიდი კოლექციით[6] ლინოტიპის აპარატის ჩათვლით, ელექტრო მოწყობილობების დიდი კოლექცია და სხვა.
რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ https://vocaleyes.co.uk/research/heritage-access-2022/benchmark/
- ↑ Cambridge Museum, of Technology. Rubbish! The History of Waste in Cambridgeshire. An introduction to the Museum's summer exhibition 2012. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2012-06-18.
- ↑ 3.0 3.1 W, Maxwell (1898). Removal and disposal of town refuse. London.
- ↑ 4.0 4.1 Read, W. L.; K. A. Knell (1971). „Running and Maintaining a steam pumping station : the duties of workmen at Cheddar's Lane Sewage pumping station, 1894-1968“. Cambridge University Engineering Society Journal. 41.
- ↑ Laird, Andrew (1925). Report on Sanitary Condition of the Borough of Cambridge.
- ↑ Cambridge Museum of Technology | British Letterpress en-US (2009-08-27). ციტირების თარიღი: 2021-02-20