იანის ჩაკსტე
იანის ჩაკსტე (ლატვ. Jānis Čakste; დ. 14 სექტემბერი, 1859, ლიელსესავა, ლატვია — გ. 14 მარტი, 1927, რიგა) — ლატვიელი პოლიტიკოსი და ლატვიის პირველი პრეზიდენტი 1922–1927 წლებში.[1]
ბიოგრაფია
რედაქტირებაიგი სამართალს სწავლობდა მოსკოვის უნივერსიტეტში, რომელიც 1886 წელს დაამთავრა და არა მხოლოდ იურისტი, არამედ ლატვიის პოლიტიკური აქტივისტიც გახდა. 1906 წელს იგი რუსეთის იმპერიის პარლამენტის — დუმის წევრად აირჩიეს, სადაც ლატვიისთვის ავტონომიის იდეას ლობირებდა. 1918 წელს იგი ლატვიის სახალხო საბჭოს პრეზიდენტი გახდა, რაც დროებითი მთავრობა იყო, რომელმაც ქვეყნის დამოუკიდებლობა გამოაცხადა. ჩაკსტე ლატვიის პრეზიდენტად 1922 წელს აირჩიეს პირველად, ხელმეორედ კი 1925 წელს და 1927 წლამდე, ანუ გარდაცვალებამდე პრეზიდენტის პოსტს იკავებდა. იგი ლატვიის აკადემიური გაერთიანების „Austrums“-ის წევრი იყო.
ოჯახი
რედაქტირებამან ცოლად იუსტიე ჩაკსტე, ქალიშვილობაში ვესერე, შეირთო და მასთან ცხრა შვილი შეეძინა. მისი ვაჟი, უმცროსი ლეიტენანტი, ვისვალდის ჩასტკე 1915 წელს იელგავას დაცვისას მიღებული ჭრილობებისგან გარდაიცვალა.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „იანის ჩაკსტე“ ვიკისაწყობში.- Official Saeima biography
- Memorial Album, Biographical Sketch and Photographs დაარქივებული 2008-10-11 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ Treijs, Rihards (2004). Prezidenti : Latvijas valsts un ministru prezidenti (1918–1940). (Latvian). Riga: Latvijas Vēstnesis]. ISBN 9984-731-47-2. OCLC 61227165.
| წინამორბედი: რუსეთის იმპერია |
ლატვიის პრეზიდენტი 1922 – 1927 |
შემდეგი: გუსტავ ზემგალსი |
|
ეს სტატია ლატვიისა და ლატვიელების შესახებ ჯერჯერობით ესკიზია. თქვენ შეგიძლიათ დაგვეხმაროთ მის შევსებაში. |