თალიშის მთები
თალიშის მთები, თალიში (აზერ. Talış dağları) — საშუალო სიმაღლის მთები აზერბაიჯანისა და ირანის საზღვარზე. შედგება ჩრდილო-დასავლეთიდან სამხრეთ-აღმოსავლეთისაკენ გადაჭიმული სამი ქედისაგან, რომლებიც მთათაშუა ქვაბულებითაა გაყოფილი. თალიშის მთები ციცაბოდ ეშვება ლენქორანის დაბლობისაკენ. სიმაღლე 2493 მ აღწევს (მთა გომურგოი). თალიშის მთები უმთავრესად აგებულია კაინოზოური ასაკის ფლიშური, ვულკანოგენური და ინტრუზიული ქანებით, სეისმურია, აღმოსავლეთ კალთებზე 600 მ სიმაღლემდე სუბტროპიკული ტყეებია, ზევით წიფლის ტყეა, მთავარ თხემზე — ბუჩქები, მთის ქსეროფიტული და მთის მდელო-სტეპური მცენარეულობა.
| თალიშის მთები | |
|---|---|
 თალიშის მთები | |
| კოორდინატები: 38°41′47″ ჩ. გ. 48°18′40″ ა. გ. / 38.69639° ჩ. გ. 48.31111° ა. გ. | |
| ქვეყანა |  აზერბაიჯანი ირანი
|
| ტერიტორიული ერთეული | გომურგოი |
| უმაღლესი წერტილი | 2493 |
| სიგრძე | 100 კმ |
  | |
ლიტერატურა რედაქტირება
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 577.