ვახანი
ვახანი — სოფელი საქართველოში (იმერეთის მხარე), ხარაგაულის მუნიციპალიტეტში, ადმინისტრაციული ერთეულის ცენტრი (სოფლები: ვახანი, ზედუბანი, სერბაისი).
სოფელი | |
---|---|
ვახანი | |
ქვეყანა |
![]() |
მხარე | იმერეთის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | ხარაგაულის მუნიციპალიტეტი |
თემი | ვახანი |
კოორდინატები | 41°56′35″ ჩ. გ. 43°19′30″ ა. გ. / 41.94306° ჩ. გ. 43.32500° ა. გ. |
ცენტრის სიმაღლე | 620 მ |
მოსახლეობა | 381[1] კაცი (2014) |
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,7 % |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
სატელეფონო კოდი | +995 |
მდებარეობს მესხეთის ქედის ჩრდილოეთი განშტოების — საბუღრაოს ქედის ჩრდილო–დასავლეთ კალთაზე, მდინარე ვახანისწყლის (ჩხერიმელის მარცხენა შენაკადი) მარჯვენა მხარეს, ზღვის დონიდან 620 მ-ზე, ხარაგაულიდან 14 კმ-ში. სოფელში არის საჯარო სკოლა და ბაღი.
ისტორია
რედაქტირებავახანი წყაროებში პირველად იხსენიება XVII საუკუნეში. აქ მდგარი ციხე (შემორჩენილია სოფლის ზემოთ, მთის წვერზე) მნიშვნელოვან როლს ასრულებდა იმერეთის სამეფოს სამხედრო-პოლიტიკურ ისტორიაში. XVII-XVIII საუკუნეებში ქართლ-იმერეთს შორის პოლიტიკური საზღვრის ხშირი ცვალებადობის გამო ზოგჯერ ქართლის სამეფოს შემადგენლობაში ექცეოდა. ამ პერიოდში აბაშიძეთა მფლობელობაში იყო. 1785 წელს ვახანის ციხე აიღო ხუნძახის გამგებელმა ომარ-ხანმა.
1804 წელს ციხის მიმდებარე ტერიტორიაზე, ელაზნაურში, ხელი მოეწერა შეთანხმებას იმერეთის მეფე სოლომონ II-სა და რუსეთის იმპერიის წარმომადგენლებს შორის.
სოფ. ვახანის მიდამოებში, ძველ სასაფლაოზე მდგარა ეკლესია, რომლის საძირკველზე 2002-2004 წლებში ააგეს ახალი ელაზნაურის წმ. გიორგის სახელობის დარბაზული ეკლესია. სოფლის ტერიტორიაზე, ადგილ „ნალაგირევზე“ აღმოჩენილია ბრინჯაოს ჭვირული ბალთა და კოლხური ცული (ინახება ხარაგაულის მუზეუმში).
დემოგრაფია
რედაქტირება2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 381 ადამიანი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
2002[2] | 594 | 290 | 304 |
2014[1] | 381 | 185 | 196 |
ლიტერატურა
რედაქტირება- ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014. — გვ. ?.
- ქართლის ცხოვრების ტოპოარქეოლოგიური ლექსიკონი, გვ. 216-217, თბ., 2013 წელი.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- კულტურული მემკვიდრეობის პორტალი, № 16172
- კულტურული მემკვიდრეობის პორტალი, № 8726
- კულტურული მემკვიდრეობის პორტალი, № 14230
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II