ელექტრო გიტარა
ელექტრო გიტარა — გიტარის სახეობა, რომელიც გარდაქმნის სიმების რხევას ელექტროდენად და დინამიკების მეშვეობით გამოსცემს ხმას.
| ელექტრო გიტარა | |
|---|---|
| კლასიფიკაცია |
სიმებიანი საკრავი (პიციკატო ან მედიატორი) |
XX საუკუნეში, მაშინ, როდესაც გაჩნდა ხმის გაძლიერებისა და დამუშავების ტექნოლოგიები, შეიქმნა ახალი ტიპის გიტარა — ელექტროგიტარა. 1938 წელს ჯორჯ ბოშარისა და ადოლფ რეკენბეკერის მიერ დაპატენტებული იქნა პირველი ელექტროგიტარა მაგნიტური ხმის ამღებითა და მეტალის კორპუსით (ე.წ. „ტაფა“). 1950-იანი წლების დასაწყისში ამერიკელი ინჟინერ-მეწარმე ლეო ფენდერი და ინჟინერ-მუსიკოსი ლეს პოლი ერთმანეთისაგან დამოუკიდებლად იგონებენ ელექტრონულ გიტარას მასიური ხისაგან. მათ მიერ გამოგონილი კონსტრუქცია დღემდე შემონახულია.
ელექტრო გიტარების მწარმოებელ ერთ-ერთ უმსხვილეს კომპანიად ითვლება „გიბსონი“ („Gibson Guitar Corporation“), რომელიც უშვებს ელექტრო გიტარების ბევრ სახეობას, მათ შორის ყველაზე პოპულარულია „Gibson les paul“, „Gibson flying V“, „Gibson Explorer“ და „Gibson Double-necked“.
ლეო ფენდერმა კი ჩამოაყალიბა გიტარების მწარმოებელი ერთ-ერთი ყველაზე მსხვილი ფირმა — fender (Fender Musical Instruments Corporation.) მათი ყველაზე აღსანიშნავი მოდელი არის „Fender Stratocaster“.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება