ეკატერინე II

(გადამისამართდა გვერდიდან ეკატერინე II (რუსეთი))

ეკატერინე II დიდი (რუს. Екатерина II Великая; ქალიშვილობაში სოფია ფრედერიკა ავგუსტა ფონ ანჰალტ-ცერბსტი), (დ. 21 აპრილი [ ძვ. სტ. 2 მაისი], 1729, შტეტინი — გ. 17 ნოემბერი [ ძვ. სტ. 6 ნოემბერი], 1796, ცარსკოე-სელო) — რუსეთის იმპერატორი სამ ათწლეულზე მეტი ხნით, 1762 წლის 16 ივლისიდან სიკვდილამდე

ეკატერინე II დიდი
Екатерина II Великая
სრულიად რუსეთის იმპერატორი
კორონაცია: 12 სექტემბერი, 1762
მმართ. დასაწყისი: 9 ივლისი, 1762
მმართ. დასასრული: 6 ნოემბერი, 1796
წინამორბედი: პეტრე III
მემკვიდრე: პავლე I
რუსეთის იმპერატორის მეუღლე, იმპერატრიცა
მმართ. დასაწყისი: 5 იანვარი, 1762
მმართ. დასასრული: 9 ივლისი, 1762
წინამორბედი: მართა მარტა სკავრონსკაია
მემკვიდრე: სოფია დოროთეა ვიურტემბერგელი
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი: 21 აპრილი, 1729
დაბ. ადგილი: შჩეცინი, პრუსია
საღვთო რომის იმპერია
გარდ. თარიღი: 6 ნოემბერი, 1796 (67 წლის)
გარდ. ადგილი: სანქტ-პეტერბურგი, რუსეთის იმპერია
მეუღლე: პეტრე III
შვილები: პავლე I
ალექსეი ბობრინსკი
ანა
დინასტია: 1745-დე ანჰალტ-ცერბსტები 1745-ს მერე რომანოვები
მამა: ავგუსტი
დედა: იოჰანა ელიზაბეთ ჰოლშტაინ-გოტორპელი
ხელმოწერა:

ეკატერინე მეორე დაიბადა 1729 წლის 21 აპრილს, თავად ავგუსტისა და იოჰანა ელიზაბეთ ჰოლშტაინ-გოტორპელის ოჯახში

16 წლის ასაკში, 1745 წელს ცოლად გაჰყვა რუსეთის ტახტის მემკვიდრეს პეტრეს. მისი მეუღლე ტახტზე 1762 წელს ავიდა. პეტრეს პოლიტიკა რუსეთისთვის დამღვუპველი აღმოჩნდა, მან ზავი გააფორმა პრუსიასთან და ომით მოგებული მიწები უკან დაუბრუნა. ამის გამო საზოგადოებაში უკმაყოფილება იზრდებოდა, რითაც ისარგებლა ეკატერინემ და გადატრიალებით რუსეთის თვითპყრობელი გახდა. ტახტზე 1762 წლის 13 სექტემბერს ავიდა, მის მიერ გატარებულმა რეფორმებმა რუსეთი არნახულ სიმაღლეზე აიყვანა, გაიზარდა იმპერიის საზღვრები, მოგვარდა სავაჭრო ურთიერთობა ოსმალეთის იმპერიასთან, შეივსო ხაზინა. ეკატერინე II იმპერიას 34 წლის განმავლობაში მართავდა ის 1796 წლის 6 ნოემბერს გარდაიცვალა, ტახტზე მისი შვილი პავლე I ავიდა.

ფოტო გალერეა

რედაქტირება

ლიტერატურა

რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
 
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
წინამორბედი:
პეტრე III
რუსეთის იმპერეტორები
1762 - 1796
შემდეგი:
პავლე I