ედუარდ აბოლი

ედუარდ იაკობის ძე აბოლი (დ. 14 თებერვალი, 1868, ვალტაიკა, ლატვია — გ. 9 აპრილი, 1959, თბილისი) — საბჭოთა ფარმაკობოტანიკოსი. ბიოლოგიურ მეცნიერებათა დოქტორი (1935), პროფესორი (1935). საქართველოს მეცნიერებათა დამსახურებული მოღვაწე (1944).

ბიოგრაფია

1892 წელს დაამთავრა მოსკოვის უნივერსიტეტი. მიენიჭა პროვიზორის წოდება. 1899 წელს მიენიჭა ფარმაციის მაგისტრის ხარისხი, 1902 წელს კი ყაზანის უნივერსიტეტის პრივატ-დოცენტობა. 1915 წელს დაამთავრა მოსკოვის უნივერსიტეტის ფიზიკა-მათემატიკის ფაკულტეტი. 1926–1932 წლებში იყო თბილისის უნივერსიტეტის, შემდეგ კი ფარმაცევტული და სახელმწიფო სამედიცინო ინსტიტუტების ფარმაკოგნოზიის კათედრის გამგე. 1932–1959 წლებში სამეცნიერო კვლევითი ფარმაკო-ქიმიური ინსტიტუტის ფარმაკო-ბოტანიკური განყოფილების გამგე. შეისწავლა და აღწერა ადგილობრივი სამკურნალო მცენარეები. ავტორია სამკურნალო მცენარეთა ფიტოქიმიური და მიკროქიმიური დახასიათებისა. იკვლევდა ფარმაკოგნოზიის სწავლებისა და მეცნიერული ფამაციის პრობლემებს. ხელმძღვანელობდა ფარმაკობოტანიკურ ექსპედიციებს საქართველოს სხვადასხვა რეგიონში. იყო ფარმაცევტული პროფილის 5 ჟურნალის სარედაქციო კოლეგიის წევრი და სხვა.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 30.

• ერისთავი ლ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 1, თბ., 1997. — გვ. 30-31.