დანამა

დანამა — ქართული ქალაქური ხალხური სიმღერა, გავრცელებული იყო ძველ თბილისში.

სრულდებოდა სამ ხმაში. მუსიკალური ენა მაჟორულ-მინორული ჰარმონიის საფუძველზეა აგებული. 1920–30-იან წლებში კვლავ დიდი პოპულარობა მოიპოვა და „ჟუჟუნა წვიმის“ სახელწოდებით დამკვიდრდა როგორც ყოფაში, ისე ესტრადაზე. ჩაწერილი აქვს დიმიტრი არაყიშვილს 1946 წელს შედგენილ რუსულენოვან კრებულში „ერთხმიანი და გუნდური ქალაქური სიმღერა“.

ლიტერატურა

• ქალაქური ქართული ხალხური სიმღერა, შემდგ. ა. მშველიძე, თბ., 1970;

• ჟორდანია ი., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 2, თბ., 2012.