გუსტავ ემილ ოგი

ფრანგი გეოლოგი

გუსტავ ემილ ოგი (ფრანგ. Gustave Émile Haug; დ. 19 ივნისი, 1861, დრიუზენაიმი, ქვემო რაინი — გ. 28 აგვისტო 1927, ნიდერბრონი, ქვემო რაინი) — ფრანგი გეოლოგი, საფრანგეთის მეცნიერებათა აკადემიის წევრი (1917), პარიზის უნივერსიტეტის პროფესორი (1904).

გუსტავ ემილ ოგი
ფრანგ. Émile Haug
დაბ. თარიღი 19 ივნისი, 1861(1861-06-19)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]
დაბ. ადგილი დრიუზენაიმი[8]
გარდ. თარიღი 28 აგვისტო, 1927(1927-08-28)[2] [3] [5] [7] [8] [9] (66 წლის)
გარდ. ადგილი ნიდერბრონ-ლე-ბენი[8]
დასაფლავებულია Q110363962?
მოქალაქეობა საფრანგეთი
 გერმანიის იმპერია
საქმიანობა პალეონტოლოგი, უნივერსიტეტის პროფესორი და გეოლოგი
მუშაობის ადგილი პარიზის უნივერსიტეტი და Q110597698?[10]
ალმა-მატერი სტრასბურის უნივერსიტეტი, Jean Sturm Gymnasium და პარიზის უნივერსიტეტი
სამეცნიერო ხარისხი მეცნიერებათა დოქტორი[11] და მეცნიერებათა დოქტორი
ჯილდოები საპატიო ლეგიონის ორდენის ოფიცერი[4] , Auguste Viquesnel Prize[12] და საპატიო ლეგიონის ორდენის კავალერი[4]

ოგის ძირითადი შრომები შეეხება სტრატიგრაფიის, ტექტონიკის, პალეონტოლოგიისა და რეგიონული გეოლოგიის საკითხებს (ალპები, პროვანსი). ოგი იზიარებდა დედამიწის კონტრაქციის (შეკუმშვის) და იზოსტაზიის თეორიებს; დიდი წვლილი შეიტანა გეოსინკლინის თეორიის ჩამოყალიბებაში. იგი მუშაობდა აგრეთვე ტრანსგრესიებისა და რეგრესიების თეორიაზე. ფართოდაა ცნობილი ოგის გეოლოგიური სახელმძღვანელო. გუსტავ ემილ ოგი იყო პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1909).

თხზულებები რედაქტირება

  • Traité de géologie, [t.] 1—2, P., 1907—11;
  • Геология, 7 изд., т. 1, М. — Л., 1938.

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება

ლიტერატურა რედაქტირება

სქოლიო რედაქტირება

  1. Léonore databaseministère de la Culture. — P. 6.
  2. 2.0 2.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #11652605X // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  3. 3.0 3.1 Bibliothèque nationale de France BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  4. 4.0 4.1 4.2 Léonore databaseministère de la Culture.
  5. 5.0 5.1 SNAC — 2010.
  6. ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
  7. 7.0 7.1 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedijaLZMK, 1999. — 9272 გვრ. — ISBN 978-953-6036-31-8
  8. 8.0 8.1 8.2 8.3 www.accademiadellescienze.it
  9. 9.0 9.1 Annuaire prosopographique : la France savante
  10. https://www.persee.fr/doc/inrp_0298-5632_1989_ant_25_1_8704
  11. http://mmtk.ginras.ru/pdf/Haug,1885_Harpoceras_.pdf
  12. https://www.geosoc.fr/les-prix/distinctions-prix/63-propos/les-prix/liste-des-prix-sgf/108-prix-viquesnel.html