ბონიფაჩოს სრუტე
ბონიფაჩოს სრუტე (კორსიკ. Bucchi di Bunifaziu; ფრანგ. Bouches de Bonifacio; იტალ. Bocche di Bonifacio; სარდ. Istrettu de Bonifacio) — სრუტე კორსიკასა და სარდინიას შორის. სახელი ეწოდა კორსიკის ქალაქ ბონიფაჩოსგან. მისი სიგანე 11 კმ-ია(6,8 მილი)[1] და ტირენიის ზღვას ხმელთაშუა ზღვის დასავლეთ ნაწილთან აერთებს. სრუტე მეზღვაურთათვის მოუხერხებელია მისი ამინდით, დინებებით, წყალმარჩხობითა და სხვა სირთულეებით.
სრუტეში მომხდარი ყველაზე ცნობილი კატასტროფაა 1855 წლის 15 თებერვალს ფრანგული ფრეგატი სემილანტეს (Sémillante) ჩაძირვა. მან ტულონის პორტი წინა დღით დატოვა და მიემართებოდა შავ ზღვაში, ყირიმის ომში არმიის დასახმარებლად. შტორმის შედეგად ის რიფს შეეჯახა და ბორტის 750 ჯარისკაციდან არავინ გადარჩენილა.
1993 წელს ტანკერის მიერ განცდილო კატარსტროფის შემდეგ, სრუტეში გავლა მხოლოდ იტალიური და ფრანგული დროშის ქვეშ მცურავი, სახიფათო ტვირთების მქონე გემებისთვის აიკრძალა.
სრუტის მაქსიმალური სიღრმე 100 მეტრია.[2]
სქოლიო
რედაქტირება- ↑ European Space Agency Observing the Earth. web page. European Space Agency. ციტირების თარიღი: 4 October 2011.
- ↑ International Maritime Organization Marine Environment Protection Committee 61st Session, Agenda Item 9 Annex, page 1. PDF document. International Maritime Organization. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 25 აპრილი 2012. ციტირების თარიღი: 4 October 2011.