ემბიენტი
ემბიენტი (ინგლ. ambient „გარემომცველი“) — მუსიკალური მიმდინარეობა, რომელიც მოიცავს მთელ რიგ სხვადასხვა მუსიკალურ მიმდინარეობებს, რომელთა შორის არის ჯაზი, ნიუ-ჯაზი, ელექტრონული მუსიკა, როკი, რეგი, თანამედროვე აკადემიური მუსიკა, ეთნომუსიკა და ნოიზი.
| ემბიენტური მუსიკა | |
|---|---|
| ჟანრობრივი წარმომავლობა | ელექტრონული მუსიკა, ფონის მუსიკა, ავეჯის მუსიკა, მინიმალიზმი, ექსპერიმენტული, დროუნი,[1], კრაუტროკი, სპეის-როკი, ფსიქოდელიური როკი, პროგრესული როკი, დაბი, ჯაზი |
| კულტურული წარმომავლობა | ადრეული 1970-იანი წლები, ბრიტანეთი |
| დამახასიათებელი ინსტრუმენტები | ელექტრონული ინსტრუმენტები, ელექტროაკუსტიკური ინსტრუმენტები და სხვა ინსტრუმენტები, მათ შორის - ხალხური ინსტრუმენტები ელექტრონული დანამატებით |
| ქვეჟანრები | |
|
ბნელი ემბიენტი – დროუნ-მუსიკა[1] – Lowercase – ბლექ-ემბიენტი – დეტროიტული ტექნო – შუგეიზი (სრული სია) | |
| აღრეული ჟანრები | |
| ემბიენტ-დაბი – ილლბიენტი – საიბიენტი – ბნელი ემბიენტი – ემბიენტ-ჰაუსი – კოსმიური მუსიკა – პოსტ-როკი | |
| სხვა თემები | |
| ემბიენტ-მუსიკოსები – ელექტრონული მუსიკის ჟანრების სია – ავეჯის მუსიკა | |
ისტორია
რედაქტირებაXX საუკუნის ადრეულ პერიოდში ფრანგმა კომპოზიტორმა ერიკ სატიმ შექმნა ემბიენტის ადრეული ფორმა, რომელიც მან მოიხსენია, როგორც „ავეჯის მუსიკა“ (ინგლ. „furniture music“, ფრანგ. „Musique d'ameublement“), რადგან იგი თვლიდა, რომ ეს არის მუსიკა, რომლის გაჟღერებაც სადილის დროს შეიძლებოდა. სატიე თვლიდა, რომ იგი ქმნიდა შესაფერის ატმოსფეროს სადილობისთვის და ნაკლებად იქცევდა ყურადღებას.
ხმაურის (ხმის), როგორც მუსიკალური ელემენტის გამოყენება, სათავეს იღებს იტალიელი ფუტურისტის ლუიჯი რუსოლოს მანიფესტში „ხმაურის ხელოვნება“ (1913). მანიფესტის შთაგონების წყარო კომპოზიტორ ბალილა პრატელას ნაშრომები იყო.
„ემბიენტი“, როგორც მუსიკალური მიმდინარეობის აღმნიშვნელი ტერმინი, გამოჩნდა XX საუკუნის 70-იან წლებში. ითვლება, რომ მუსიკაში ეს ტერმინი ბრაიან ინომ შემოიტანა, როდესაც ეს ტერმინი ალბომის სახელწოდებისთვის გამოიყება — Ambient 1: Music for Airports. დროთა განმავლობაში სახელწოდება გადავიდა თავად მუსილაკურ სტილზე. ლეგენდის თანახმად, მუსიკალური მიმდინარეობის წარმოშობის იდეა, რომელსაც დღესდღეობით ემბიენტს უწოდებენ, ბრაიანს წარმოეშვა მაშინ, როდესაც იგი საავადმყოფოში იწვა. საქმის უქონლობის გამო, იგი უსმენდა და აკვირდებოდა ქუჩიდან შემოსულ ხმებს, რომლებშიც მან მუსიკა და რეგულარობა შეიგრძნო.
ემბიენტის ორი სახე არსებობს: კლასიკური და ელექტრონული. კლასიკური ემბიენტის მაგალითია ბრაიან ინოს შემოქმედება, რომელიც იყენებდა მისი ცხოვრების გარემომცველ ხმებს და აკუსტიკურ ინსტრუმენტებს.
დღესდღეობით გავრცელებულია ელექტრონული ემბიენტი - მშვიდი მუსიკის, შორეული ხმების და რევერბერაციის სინთეზი, რომელსაც არ აქვს განსაზღვრული რიტმი. თუმცა, ძალიან ბევრი ელექტრონული ემბიენტის შემსრულებელი (მაგალითად, The Orb), თავის შემოქმედებაში იყენებს კლასიკური ემბიენტის ელემენტებს, როგორიცაა გარემომცველი ხმები.
რესურსები ინტერნეტში
რედაქტირება- რადიო Chill One - ემბიენტი და ჩილ-აუტი დაარქივებული 2014-03-28 საიტზე Wayback Machine.
- "Sunday Night Chill," ყოველკვირეული ემბიენტუი ელექტრონული მუსიკის პლეილისტი, რადიოIndie Shuffle
- ემბიენტ-ტექნო Sound on Sound-ში
- ემბიენტის მეგზური - ვრცელი მუსიკალური რესურსი დაარქივებული 2016-04-07 საიტზე Wayback Machine.
- ემბიენტური მუსიკის სხვა მაგალითები დაარქივებული 2012-04-26 საიტზე Wayback Machine.
- ემბიენტი საიტზე Curlie
- ბუნების ხმები დაარქივებული 2012-11-15 საიტზე Wayback Machine.
- ფსიქოდელიური ემბიენტის პორტალი