შოთა ლომსაძე

შოთა ლომსაძე (დ. 7 მაისი, 1925, ჩუნჩხა, ახალქალაქის რაიონი — გ. 12 დეკემბერი, 2003) — ქართველი პოეტი და ისტორიკოსი, პროფესორი (1976).

შოთა ლომსაძე
დაბადების თარიღი	7 მაისი, 1925(1925-05-07)
დაბადების ადგილი	ჩუნჩხა, საქართველოს სსრ, სსრკ
გარდაცვალების თარიღი	2003
საქმიანობა	პოეტი და ისტორიკოსი
მოქალაქეობა	სსრკ  საქართველო
ალმა-მატერი	თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი

ბიოგრაფია

დაიბადა ახალქალაქის რაიონის სოფელ ჩუნჩხაში, დაამთავრა ჩუნჩხის რვაწლიანი სკოლა, შემდეგ ახალქალაქის საშუალო სკოლაში გადავიდა. სკოლის დამთავრების შემდეგ ომში გაიწვიეს. ომიდან დაბრუნების შემდეგ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ისტორიის ფაკულტეტის სტუდენტი გახდა, რომელიც დაამთავრა 1950 წელს. სამცხე-ჯავახეთის საკითხებზე დაიცვა ჯერ საკანდიდატო, შემდეგ კი სადოქტორო დისერტაცია. დაჯილდოებულია უმაღლესი სარდლობის მეორე ხარისხის ორდენით. გარდაიცვალა 2003 წელს.

პირველი ლექსი გამოაქვეყნა 1943 წელს 392-ე ქართული დივიზიის საფრონტო გაზეთში.

ნაშრომები

კრებულები

• 1957 : „მესხეთის ბუხრები“
• 1959 : „დაკარგული რაფსოდიები“
• 1963 : „ჯავახური ქრონიკები“

მონოგრაფიები

• 1964 : „მიხეილ თამარაშვილი“
• 1975 : „სამცხე-ჯავახეთი“
• 1979 : „გვიანი შუა საუკუნეების საქართველოს ისტორიიდან“

მასზე

• ლეილა ბურჯანაძე, შოთა ლომსაძე - სამცხე-ჯავახეთის მემატიანე, თბ., 2006 ISBN 99940-60-11-2

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 288.

რესურსები ინტერნეტში

• შოთა ლომსაძე — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი