სეფარდები

სეფარდები (ებრ. ספרדים სფარადიმ) — ებრაელთა შთამომავლები, რომლებიც განდევნილ იყვნენ XV საუკუნეში ესპანეთსა (1492 წ.) და პორტუგალიიდან, ან რომლებმაც დატოვეს პირენეის ნახევარკუნძული მოგვიანებით (XVI—XVIII სს.). ტრადიციულად სარგებლობდნენ ლადინო (სეფარდული) ენით, რომელიც მიახლოებულია ესპანურთან. ცხოვრობენ ჩრდილოეთ აფრიკისა და მცირე აზიის ქვეყნებში, ბალკანეთის ნახევარკუნძულზე, ასევე ისრაელში. ტერმინი სეფარდი მომდინარეობს სფარად–იდან, რაც ივრითზე ესპანეთს ნიშნავს. სეფარდებს უწოდებენ აგრეთვე სპანიოლებს.

1506 წლის გამოსახულება, ლისაბონის ხოცვა-ჟლეტა

ნობელის ლაურეატები

• ნილს ბორი — 1922
• სალვადორ ედუარდ ლურია — 1969
• ელიას კანეტი — 1981

იხილეთ აგრეთვე

• აშქენაზები
• საბრა

ლიტერატურა

• Ashtor, Eliyahu, The Jews of Moslem Spain, Vol. 2, Philadelphia: Jewish Publication Society of America (1979)
• Assis, Yom Tov, The Jews of Spain: From Settlement to Expulsion, Jerusalem: Hebrew University of Jerusalem|The Hebrew University of Jerusalem (1988)
• Baer, Yitzhak. A History of the Jews of Christian Spain. 2 vols. Jewish Publication Society of America (1966).