საფრანგეთ-პრუსიის ომი

(გადამისამართდა გვერდიდან საფრანგეთ-პრუსიის ომი 1870-1871)
საფრანგეთ-პრუსიის ომი

საფრანგეთ-პრუსიის ომის ფრანგმეტი (ჯეანიოტის ნახატი). (1886)
თარიღი 19 ივლისი, 1870 - 10 მაისი, 1871
მდებარეობა საფრანგეთი, პრუსია.
შედეგი პრუსიის გამარჯვება
ტერიტორიული
ცვლილებები
გერმანიის გაერთიანება დასრულდა; გერმანიამ მოახდია ელზასის და ლორენის აღმოსავლეთი ნაწილის ანექსირება; საფრანგეთის მეორე იმპერია დაემხო; დამყარდა საფრანგეთის მესამე რესპუბლიკა
მხარეები
საფრანგეთის დროშა საფრანგეთის მეორე იმპერია (1870 წლის 4 სექტემბრამდე)
საფრანგეთის დროშა საფრანგეთის მესამე რესპუბლიკა (1870 წლის 4 სექტემბრიდან)
გერმანიის იმპერიის დროშა ჩრდილო გერმანიის კავშირი:
  • პრუსიის დროშა პრუსია (ჩრდილოეთ გერმანიის კავშირის ლიდერი)

ბადენი
ბავარიის სამეფო
ვიურტემბერგის სამეფო
გერმანიის იმპერიის დროშა გერმანიის იმპერია (1871 წლის 18 იანვრიდან)

მეთაურები
საფრანგეთის დროშა ნაპოლეონ III

საფრანგეთის დროშა ფრანსუა აშილი
საფრანგეთის დროშა ლუი ჟიული
საფრანგეთის დროშა პატრის მაკ-მაჰონი
საფრანგეთის დროშა ლეონ გამბეტა
ჯუზეპე გარიბალდი (იტალიის სამეფო)

ვილჰელმ I

ოტო ფონ ბისმარკი
ჰელმუტ მოლტკე
კარლ შტეინმეცი
კარლ ფრიდრიხი
ფრიდრიხ III
ალბრეხტ ფონ რუნი

ძალები
2 067 366 1 451 992
დანაკარგები
138,871 დაღუპული[1]
143,000 დაჭრილი
474,414 დატყვევებული[2]
44,781 დაღუპული
89,732 დაჭრილი[3]
საფრანგეთ-პრუსიის ომი ვიკისაწყობში

საფრანგეთ-პრუსიის ომი, ფრანკო-პრუსიული ომი (19 ივლისი 1870—10 მაისი 1871) — კონფლიქტი საფრანგეთსა და პრუსიას შორის, რომლის მიზეზი გახდა ოტო ფონ ბისმარკის მიერ განზრახ დამახინჯებული „ემსის დეპეშა“. ამ უკანასკნელს ზურგს ჩრდილო გერმანიის კავშირი უმაგრებდა, ასევე სამხრეთ გერმანული სახელმწიფოები: ბადენი, ვიურტემბერგი და ბავარია. ომში პრუსიის გამარჯვებას შედეგად გერმანიის გაერთიანება მოყვა, მეფე ვილჰემ პრუსიელის მეთაურობით. ამის შედეგი იყო ასევე ნაპოლეონ III-ის ტახტიდან ჩამოგდება და საფრანგეთის მეორე იმპერიის აღსასრული, რომელიც შეიცვალა მესამე რესპუბლიკით. კონტრიბუციის სახით, გერმანიის მიერ მითვისებულ იქნა თითქმის მთელი ალზას-ლორანის ტერიტორია, რომელიც იმპერიის შემადგენლობაში შედიოდა პირველი მსოფლიო ომის დასრულებამდე. ბრძოლებიდან აღსანიშნავია სედანის, ზაარბრიუკენის, მარს-ლა-ტურის და ა. შ.

რესურსები ინტერნეტში

რედაქტირება
  1. Nolte, Frédérick (1884). L'Europe militaire et diplomatique au dix-neuvième siècle, 1815–1884. E. Plon, Nourrit et ce., გვ. 527. 
  2. Nolte(1884). pp. 526–527
  3. Micheal Clodfelter: Warfare and armed conflicts: a statistical reference to casualty and other figures, 1500–2000. Jefferson, NC, 2002 (2nd ed.), ISBN 0-7864-1204-6, p. 210