პიაცა-დეი-მირაკოლი
პიაცა-დეი-მირაკოლი (იტალ. Piazza dei Miracoli- საოცრებათა მოედანი) — ვრცელი, კედლით შემოსაზღვრული ტერიტორია იტალიის ქალაქ პიზაში. მიჩნეულია შუა საუკუნეების ხელოვნების ერთ-ერთ მსოფლიო ცენტრად. მოედანი ნაწილობრივ მოასფალტებულია, ნაწილობრივ კი მდელოებით დაფარული. არეალი მოიცავს ოთხ უმნიშვნელოვანეს რელიგიურ ნაგებობას: დუომოს კათედრალს, პიზის კოშკს, პიზის ბაპტისტერიას და კამპოსტანოს.
| პიაცა-დეი-მირაკოლის მოედანი* | |
|---|---|
| იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
| |
| ქვეყანა |  იტალია
|
| ტიპი | კულტურული |
| კრიტერიუმები | i, ii, iv, vi |
| სია | [1] |
| რეგიონი** | ევროპა |
| კოორდინატები | 43°43′24″ ჩ. გ. 10°23′43″ ა. გ. / 43.72333° ჩ. გ. 10.39528° ა. გ. |
| გაწევრიანების ისტორია | |
| გაწევრიანება | 1987 (მე-11 სესია) |
| ნომერი | 395 |
| * იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. | |
|
მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 395 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
მოედანს სახელი შეარქვა იტალიელმა მწერალმა და პოეტმა გაბრიელე დ'ანუნციომ, რომელმაც ის 1910 წელს აღწერა თავის ნოველაში Forse che si forse che no სულ რაღაც ერთი წინადადებით: L’Ardea roteò nel cielo di Cristo, sul prato dei Miracoli, რაც ნიშნავს - „ყანჩა ფრინავდა ქრისტეს ცაზე, სასწაულების მდელოს თავზე“.
1987 წელს, მთლიანი მოედანი იუნესკომ მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შეიტანა.
იხილეთ აგრეთვე რედაქტირება
რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება
