მიმიკა

მიმიკა (ბერძ. μιμιχοζ [mimikos] — „მიმბაძველობითი“) — სახის ნაქუთების გამოკვეთილი მოძრაობა, საშუალებას გვაძლევს გამოვხატოთ ესა, თუ ის განცდა – სიხარული, სევდიანობა და სხვ.

გულომ დუჩენეს ფოტოსურათები 1862 წლის წიგნიდან ადამიანის ფიზიონომიის მექანიზმი (ფრანგ. Mécanisme de la Physionomie Humaine). ელექტრონული სიმულაციის საშუალებით, დუჩენე არკვევდა სახის რომელი ნაქუთი განაპირობებდა რომელ გრძნობას.

მიმიკური მოძრაობები უნებლიეა, რეფლექსიური, თუმცა ადამიანს შეუძლია მათი ნებაყოფლობით გამოხატვაც (მაგ. მსახიობებს). მიმიკა ერთ-ერთი დამხმარე საშუალებაა ადამიანთან ურთიერთობისას. საუბრისას ის აზრის გამოხატვაში გვეხმარება. მიმიკა სამსახიობო ხელოვნების მთავარი ნაწილია, მის საშუალებით მსახიობები ქმნიან სხვადასხვა პერსონაჟის სახეს, გამოსცემენ მის იერს.

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 701.

იხილეთ აგრეთვე

• არავერბალური კომინიკაცია
• ჟესტიკულაცია
• სხეულის ენა