ვიოლინო
ვიოლინო — ხემიან-სიმებიანი საკრავი. ის ყველაზე პატარა და წვრილხმიანია ხემიან ინსტრუმენტებში. ვიოლინო უძველესი საკრავია. იგი დიდი ხნის მანძლიზე ვითარდებოდა. მხოლოდ XVII-XVIII საუკუნეებში საბოლოოდ ჩამოყალიბდა ვიოლინოს საუკეთესო ნიმუშები[1][2][3]. ამ დროს იტალიის ქალაქებში ბრეშიასა და კრემონაში ვიოლინოებს აკეთებდნენ ისეთი დიდოსტატები, როგორებიც იყვნენ: ამატი, სტრადივარიუსი, გვარნერი და მაჯინი. მათ მიერ გაკეთებული საკრავები დღემდე საუკეთესოდაა მიჩნეული მთელ მსოფლიოში.
ვიოლინოს 4 სიმი აქვს. თოთოეულ სიმს თავისი სახელი ჰქვია: სოლ, რე, ლა, მი.
ვიოლინო ზომით სხვადასხვაგვარია: პატარა ზომის საბავშვო ვიოლინო „ნახევარია“, „სამი მეოთხედია“, მე-18 საუკუნეში არსებობდა ძალიან პატარა ვიოლინო, მას ერქვა „პოშეტა“. ის ქურთუკის ჯიბეშიც კი ეტეოდა. საქართველოში ვიოლინო პირველად შემოიტანეს 1841 წელს.
საქართველოს ბევრი სახელგანთქმული მევიოლინე ჰყავს: ანდრია ყარაშვილი (პირველი ქართველი მევიოლინე), ლუარსაბ იაშვილი, ლეო შიუკაშვილი და მათი აღზრდილები: მარინე იაშვილი, ლიანა ისაკაძე და სხვები.
განთქმული (ვირტუოზი) მევიოლინეები რედაქტირება
საინტერესო ფაქტები რედაქტირება
- XVII საუკუნის 60–იან წლებში თბილისელებისათვის ვიოლინო უკვე ცნობილი იყო, ამ ინსტრუმენტს თავის ნაშრომში ჟან შარდენი მოიხსენიებს.[4]
იხილეთ აგრეთვე რედაქტირება
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ Singh, Jhujhar. Interview: Kala Ramnath. YouTube. ციტირების თარიღი: 5 September 2015.
- ↑ Allen, Edward Heron (1914) Violin-making, as it was and is: Being a Historical, Theoretical, and Practical Treatise on the Science and Art of Violin-making, for the Use of Violin Makers and Players, Amateur and Professional. Preceded by An Essay on the Violin and Its Position as a Musical Instrument. E. Howe. Accessed 5 September 2015.
- ↑ Choudhary, S.Dhar (2010) The Origin and Evolution of Violin as a Musical Instrument and Its Contribution to the Progressive Flow of Indian Classical Music: In search of the historical roots of violin. Ramakrisna Vedanta Math. ISBN 9380568061. ციტირების თარიღი: 5 September 2015.
- ↑ თბილისის ისტორია, ტ. 1, მეცნიერება, 1990, გვ. 444