ვეზლეს სააბატო აგრეთვე ცნობილი როგორც ვეზლეს წმინდა მარია მაგდალინელის ბაზილიკა (სენტ-მადლენი[1]) — ბენედიქტური ყოფილი მონასტერი საფრანგეთში, იონის დეპარტამენტის კომუნა ვეზლეში. სააბატოს მთავარი - წმინდა მარიამ მაგდალინელის ეკლესია, თავისი სკულპტურებით მიჩნეულია ბურგუნდიული რომანული არქიტექტურის თვალსაჩინო შედევრად. სკულპტურების უმრავლესობა საფრანგეთის რევოლუციის დროს გაანადგურეს. 1979 წლიდან, ეკლესია შესულია იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში.

ვეზლეს ეკლესია და ბორცვი*
იუნესკოს მსოფლიო
მემკვიდრეობის ძეგლი

ქვეყანა საფრანგეთის დროშა საფრანგეთი
ტიპი კულტურული
კრიტერიუმები i, vi
სია [1]
რეგიონი** ევროპა
კოორდინატები 47°27′59″ ჩ. გ. 3°44′55″ ა. გ. / 47.46639° ჩ. გ. 3.74861° ა. გ. / 47.46639; 3.74861
გაწევრიანების ისტორია
გაწევრიანება 1979  (მე-3 სესია)
ნომერი 84
* იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში.
** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი.
იუნესკოს დროშა მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 84
ინგლ.რუს.ფრ.

ვეზლეს სააბატოს შესახებ პირველი ჩანაწერები IX საუკუნეს მიეკუთვნება. თავდაპირველად, ეს მიწა პარიზის გრაფ ჟერარ II-ს ეკუთვნოდა და აქ მდებარეობდა ორი მონასტერი, რომელიც ჯერ არაბებმა და შემდეგ ნორმანებმა გაანადგურეს VIII-IX საუკუნეებში. IX საუკუნის შუა წლებში, ცნობილი გახდა, რომ წმინდა მარიამის მონასტრემა წმინდა მიწაზე მარიამ მაგდალინელის ნაწილები იყიდა. ამის შემდეგ, ვეზლეში მომლოცველთა ჯგუფები მთელი ევროპიდან დაიძრა.

იხილეთ აგრეთვე რედაქტირება

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება

 
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:

სქოლიო რედაქტირება

  1. ბურგუნდია // ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 575.