ენობრივი კუნძული
ენობრივი კუნძული (გერმანული Sprachinsel-ის კალკი; ასევე ენის ანკლავი, ენობრივი იზოლორებული ზონა ) არის ენობრივი ანკლავი, რომელიც გარშემორტყმულია ერთი ან რამდენიმე განსხვავებული ენით.[1] ტერმინი შემოიღეს 1847 წელს.[2]
ენობრივი კუნძულების მაგალითები:
- ალგერო
- არბერეში
- ბეტავი
- ბრიუსელი
- ჩიპილო და ჩიპილოს ვენეციური დიალექტი
- ფეტარი
- გორანი
- გრიკო და გრეკანიკო
- ხალაჯი
- ლუჟიცა
- მონაკოური
- ნარადა
- ოკუიოშინო
- პალენკერო
- პენსილვანიის გერმანული
- სატერლენდი
- სეკეის მხარე
- შვაბური თურქეთში
- ზემო ჰარცი
- და სინურში
- თიენძინური, ცენტრალური მანდარინის ვარიანტი, რომელიც გარშემორტყმულია ჩრდილოეთური ვარიანტებით
- კანჭოური, სამხრულ-დასავლური მანდარინის ვარიანტი, რომელიც გარშემორტყმულია ჰაკას ენით სამხრეთ ძიანსიში, არის ერთ-ერთი მრავალი იზოლირებულ დიალექტთაგანი, რომელთაც ძიუნხუას უწოდებენ.
- ჰანგჭოური, მანდარინის ვარიანტი, რომელიც გარშემორტყმულია ჩრდილო ვუს დიალექტებით, რაც მოხდა იმის გამო, რომ გამოწვეული სამხრეთ სუნგის დინასტიის მმართველობის დროს დედაქალაქი შეიცვალა [3]
- ჭუნგშანის მინი, სამხრეთ მინის ენა, რომელიც შემოსაზღვრულია იუს ვარიანტებით, ენობრივი კუნძულის შექმნა გამოიწვია სუნგისა და იუანის დინასტიების მმართველობის დროს თავშესაფრის მაძიებელი მიგრანტების დასახლებამ.
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ Language and Space. An International Handbook of Linguistic Variation, Volume 1, 2009, Section "The history of language island research (Sprachinselforschung)", p.335
- ↑ Peter Auer, Frans Hinskens, Paul Kerswill. Dialect change: convergence and divergence in European languages. p. 221. "The term 'Sprachinsel' was used for the first time in 1847 to designate a Slavonic community surrounded by a German-speaking population close to Konigsberg, East Prussia cf. Mattheier 1996. 812"
- ↑ Chinese Dialect Classification: A comparative approach to Harngjou, Old Jintarn, and Common Northern Wu.