დავით დოიაშვილი

დავით თეიმურაზის ძე დოიაშვილი („დოი“) (დ. 7 ოქტომბერი, 1971, თბილისი) — ქართველი რეჟისორი.

დავით დოიაშვილი
დოი
დაბადების თარიღი	7 ოქტომბერი, 1971 (1971-10-07) თბილისი
ეროვნება	ქართველი
მოქალაქეობა	საქართველო
განათლება	შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრალური ინსტიტუტეს სარეჟისორო ფაკულტეტი. 1988-1994 წლები
პროფესია	რეჟისორი
მშობლები	მამა: თეიმურაზ დოიაშვილი დედა: მიმოზა სოსელია
ჯილდოები	თეატრალური პრემია "დურუჯი", 2010 წ.

ბიოგრაფია

დავით თეიმურაზის ძე დოიაშვილი დაიბადა თბილისში 1971 წლის 7 ოქტომბერს. მშობლები: დედა – მიმოზა სოსელია, მამა – თეიმურაზ დოიაშვილი, კრიტიკოსი. მისი და – მანანა დოიაშვილი არის დრამატურგი.

1994 წელს დაამთავრა საქართველოს თეატრალური ინსტიტუტის დრამის რეჟისურის ფაკულტეტი (მიხეილ თუმანიშვილის შემოქმედებითი სახელოსნო). სწავლის პერიოდში წარმატებას მიაღწია საკურსო და სადიპლომო ნამუშევრებით.

ინსტიტუტის დამთავრებისთანავე კინო-მსახიობთა თეატრში დადგა რიუნოსკე აკუტაგავას ,,ცხოვრება იდიოტისა” (1994).

1995 წელს დ. დოიაშვილი მიიწვიეს კოტე მარჯანიშვილის სახელობის თეატრში, იყო ამავე თეატრის მთავარი რეჟისორი 1998-2000 წლებში.

წარმატებული საგასტროლო გასვლების შედეგად დოიაშვილი მიიწვიეს ინგლისში, ლონდონის West Yorkshire Playhouse თეატრში, მერე კი სანქტ–პეტერბურგის მარინის თეატრში.

1994-1997 წლებში დავით დოიაშვილი ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობასაც თეატრალურ ინსტიტუტში.

რეჟისორი ყოველთვის ეხმაურება საზოგადოებისთვის აქტუალურ და მტკივნეულ თემებს, მაგალითად, დათო ტურაშვილის "ჯინსების თაობა” – ეს სპექტაკლი დაიდგა თავისუფალ თეატრში 2001 წელს და დიდი გამოხმაურება ჰპოვა.

2004 წელს დავით დოიაშვილი დაინიშნა ვასო აბაშიძის სახელობის მუსიკალური კომედიისა და დრამის სახელმწიფო თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელად.

დადგმული სპექტაკლები

თეატრალური ინსტიტუტში

• ისააკ ბაბელის ”მარია” (1992)
• გუსტავ ფლობერის "მადამ ბოვარი”(1993)
• პ. უესის "მარკიზ დე სადი” (1996)
• მანანა დოიაშვილის "აი, ხე" დაარქივებული 2016-09-09 საიტზე Wayback Machine. (1997)

მიხეილ თუმანიშვილის სახელობის კინო-მსახიობთა თეატრში:

• რიუნოსკე აკუტაგავას „ცხოვრება იდიოტისა“ (1994).

კოტე მარჯანიშვილის სახელობის თეატრში:

• უილიამ შექსპირის „მეფე ლირი“ (1995),
• ანტონ ჩეხოვის „სამი და“ (1997),
• ოსკარ უაილდის „სალომეა“ (1998),
• ჟან მარსანი „მაყურებლისთვის ამის ნახვა აკრძალულია“, (1999).

ქუთაისის ლადო მესხიშვილის სახელობის ახალგაზრდულ თეატრში:

• ჟან ანუის „მედეა“ (1995).

ბათუმის ბათუმის ილია ჭავჭავაძის სახელობის ოპერისა და ბალეტის სახელმწიფო თეატრში:

• ვიქტორ დოლიძის ოპერა „ქეთო და კოტე“ (2005).

ლონდონის West Yorkshire Playhouse თეატრში:

• არტურ მილერის „სეილემის პროცესი“ (1996)

სანქტ-პეტერბურგის მარინის თეატრში:

• გაეტანო დონიცეტის „ლუჩია დე ლამერმური“ (2000).

თავისუფალ თეატრში:

• დავით ტურაშვილის „ჯინსების თაობა“ (2001)
• ლუიჯი პირადელოს „ჰენრიხ IV“ (2003)

მუსკომედიის თეატრში:

• „იყო და არა იყო რა ... ანუ საშობაო ზღაპარი“
• "„სახლი საზღვარზე“
• „მუსიკის ჰანგები“
• „რისთავი „გაყრა“
• უილიამ შექსპირი „მაკბეთი“, (2010)
• ედმონდ როსტანი „სირანო დე ბერჟერაკი“ (2011)
• მაქსიმ გორკი „ფსკერზე“ (2014)
• რიონოსკე აკუტაგავა „ცხოვრება იდიოტისა“ (2015)
• მარტინ მაკდონა „ბალიშის კაცუნა“ (2016)
• მეფე ირაკლი ჩარკვიანის მუსიკის მიხედვით „მე გადმოვცურავ ზღვას“ (2022)
• ზურაბ ანტონოვი „შეყრა“ (2019)

პრემიები და ჯილდოები

• კოტე მარჯანიშვილის სახელობის პრემია
• სანდრო ახმეტელის სახელობის პრემია
• ღირსების ორდენი
• თეატრალური პრემია "დურუჯი", (2010)

რესურსები ინტერნეტში

• დოი დაარქივებული 2016-03-05 საიტზე Wayback Machine.
• Director: David Doiashvili
• David Doiashvili დაარქივებული 2011-10-20 საიტზე Wayback Machine.