ბანუ ხაზრაჯი
ბანუ ხაზრაჯი (არაბ. بنو خزرج)) — ერთ-ერთი მთავარი მედინური არაბულ ტომი. კიდევ ერთ ტომთან, ბანუ აუსებთან ერთად შეადგენდნ „ანსარებს“ („მუჰამედის დამხმარენი“), ჰიჯრის შემდგომ.[1][2][3]
მუჰამადი ჩავიდა მედინაში, როგორც შუამავალი რომელიც მიწვეული იყო ბანუ აუსისა და ბანუ ხაზრაჯის მტრობის მოსაგვარებლად.[4] მან ეს საბოლოოდ გააკეთა იმით, რომ ორივე ტომი ისლამზე მოაქცია და მუსლიმთა შორის სისხლისღვრა აკრძალა.
ბანუ ხაზრაჯები სამხრეთ არაბული წარმოშობის არიან, იქაურობის დატოვება კი ძვ. წ. მეშვიდე საუკუნეში მოუწიათ.
სქოლიო რედაქტირება
- ↑ Watt 1986, p. 771.
- ↑ Gottheil Hirschfeld
- ↑ Jacobs Montgomery
- ↑ „ყურანი“ / არაბულიდან თარგმნა, შესავ. წერილი და განმარტ. დაურთო გიორგი ლობჟანიძემ; [რედ. როსტომ ჩხეიძე ; პროექტის ავტ. ნაირა გელაშვილი]. - [თბ. : კავკას. სახლი, 2006]. - 676გვ. ; 29სმ.. - თარგმანი ეძღვნება ილია ჭავჭავაძეს. - ბიბლიოგრ.: - ISBN 99940-921-3-8;