აკაკის აკვანი
„აკაკის აკვანი“ — რეჟისორ კონსტანტინე პიპინაშვილის 1947 წლის ფილმი, გადაღებული თბილისის კინოსტუდიის მიერ.
| „აკაკის აკვანი“ | |
|---|---|
| დამდგმელი რეჟისორი | კონსტანტინე პიპინაშვილი |
| სცენარის ავტორი |
ლევან ასათიანი, კონსტანტინე პიპინაშვილი |
| კომპოზიტორი | ალექსი მაჭავარიანი |
| ხმის ოპერატორი | ვლადიმერ დოლიძე |
| ოპერატორი | ფელიქს ვისოცკი |
| მხატვარი | დავით კაკაბაძე |
| სტუდია | თბილისის კინოსტუდია |
| გამოსვლის თარიღი | 1947 |
| ხანგრძლივობა | 101 წთ. |
| ქვეყანა |
 სსრკ.svg){kind=small} საქ. სსრ |
| ენა | ქართული |
სიუჟეტი რედაქტირება
ყურადღება! ქვემოთ მოყვანილია სიუჟეტის და/ან დასასრულის დეტალები.
მცხოვანი აკაკის საიუბილეო საღამოზე დარბაზში მოხუც ძიძას აკვანი შემოაქვს. მგოსანი აკვანს დასცქერის და ახსენდება ბავშვობისა და ყრმობის წლები. თავადის მიერ ღარიბი გლეხის ოჯახში გაძიძავებულმა მომავალმა პოეტმა აქ შეიცნო პატიოსანი შრომისა და ადამიანურობის ფასი. ქუთაისის გიმნაზიაში კი მეფის რეჟიმის დამახინჯებული აღმზრდელობითი მეთოდის მთელი სუსხი ბავშვურ მხრებზე გამოცადა. გიმნაზიის დამთავრების შემდეგ პოეტის წინაშე ფართო შემოქმედებითი გზა იშლება.[1]
როლებში რედაქტირება
- ომარ ჩიტაია (აკაკი წერეთელი–ბავშვობაში)
- შოთა ქოჩორაძე (აკაკი წერეთელი–ჭაბუკი)
- მიხეილ ყვარელაშვილი (აკაკი წერეთელი–იუბილარი)
- სპარტაკ ბაღაშვილი (ესტატე–მეწისქვილე, ვაჟა–ფშაველა, გამზრდელი)
- თამარ ციციშვილი (ეკატერინე–აკაკის დედა)
- ალექსანდრე აფხაიძე (როსტომი–აკაკის მამა)
- მედეა ჯაფარიძე (ანა–აკაკის და)
- ვლადიმერ გიორგაძე (აკაკის ძმა)
- ქრისტესია ლებანიძე (აკაკის ძმა)
- ნატო ვაჩნაძე (მანო–ძიძა)
- კოტე მიქაბერიძე (პაპუნა–მანოს ქმარი)
- კოტე დაუშვილი (მოურავი)
- ლეილა აბაშიძე (ნაზიბროლა)
- ედიშერ მაღალაშვილი (ბაგრატი–ახალგაზრდა თავადი)
- ნოდარ კანდელაკი (ამირანი–მეჯინიბე)
- ივანე პერესტიანი (გიმნაზიის დირექტორი)
- ალექსანდრე (სანდრო) ჟორჟოლიანი (ანაპოდისტე–მასწავლებელი)
- პეტრე დოლჟანოვი (დობრონრავოვი–მასწავლებელი)
