აზავადის დამოუკიდებელი სახელმწიფო (არაბ. دولة أزواد المستقلة‎ Dawlat Azawād al-Mustaqillah; ფრანგ. État indépendant de l’Azawad) — არაღიარებული სახელმწიფო, რომელიც ცალმხრივად გამოცხადდა 2012 წელს, ტუარეგების მიერ მართული სეპარატისტების აზავადის განთავისუფლების ეროვნული მოძრაობისა (MNLA) და მალის არმიას შორის მომხდარი კონფლიქტის შემდეგ. სეპარატისტები მოითხოვენ და აკონტროლებენ ტომბუქტუს, კიდალს, გაოს, ასევე მოპტის რეგიონის ნაწილს — ტერიტორიებს, რომლებიც საერთაშორისო საზოგადოების მიერ მალის რესპუბლიკის განუყოფელ ნაწილადაა აღიარებული.[1] თვითგამოცხადებული აზავადის ტერიტორია მალის ჩრდილო-აღმოსავლეთში მდებარეობს და სამხრეთით ესაზღვრება ბურკინა-ფასო, დასავლეთით და ჩრდილო-დასავლეთით — მავრიტანია, ჩრდილოეთით — ალჟირი, აღმოსავლეთით და სამხრეთ-აღმოსავლეთით — ნიგერი. დედაქალაქი და უმსხვილესი ქალაქია გაო.[2]

აზავადის დამოუკიდებელი სახელმწიფო
دولة أزواد المستقلة
État indépendant de l'Azawad
აზავადი
აზავადის მდებარეობა
დედაქალაქი
(და უდიდესი ქალაქი)
გაო
16°16′ ჩ. გ. 0°03′ ა. გ. / 16.267° ჩ. გ. 0.050° ა. გ. / 16.267; 0.050
ოფიციალური ენა ტუარეგი, არაბული, სონგაი, ფულანი, ბამანა, ფრანგული
მთავრობა დროებითი მთავრობა
 -  გენერალური მდივანი ბილიალ აგ აშერიფი
დროის სარტყელი +0
სატელეფონო კოდი 223

¹დამოუკიდებლობას საერთაშორისო საზოგადოება არ აღიარებს

აზავადის რუკა.

2012 წლის 6 აპრილს, MNLA-მა, რომელიც რეგიონის უდიდეს ნაწილს აკონტროლებს, თავის საიტზე გამოაქყვეყნა განცხადება აზავადის მალისგან დამოუკიდებლობის თაობაზე. ამავე დღეს, გაოში, მოძრაობის გენერალურმა მდივანმა ბილიალ აგ აშერიფმა ხელი მოაწერა აზავადის დამოუკიდებლობის დეკლარაციას, რომლითაც ასევე გამოცხადდა MNLA-ს თვითგამოცხადებული დროებითი ადმინისტრაცია მანამდე, სანამ ჩამოყალიბდება „ეროვნული მთავრობა“.[3] დეკლარაციას საერთაშორისო საზოგადოება არ აღიარებს.

იხილეთ აგრეთვე რედაქტირება

ლიტერატურა რედაქტირება

  • Dubois, Felix; White, Diana (trans.) (1896). Timbuctoo the mysterious. New York: Longmans. .
  • Fage, J.D. (1956). An Introduction to the History of West Africa. London: Cambridge University Press, გვ. 22. 
  • Hunwick, J.O. (2000). Encyclopaedia of Islam. Volume X, 2nd, Brill, გვ. 508–510. ISBN 90-04-11211-1. .
  • Hunwick, John O. (2003). Timbuktu and the Songhay Empire: Al-Sadi's Tarikh al-Sudan down to 1613 and other contemporary documents. Brill. ISBN 0585-6914 Invalid ISBN. . First published in 1999 as ISBN 90-04-11207-3.
  • Imperato, Pascal James (1989). Mali: A Search for Direction. Westview Press. ISBN 1-85521-049-5. .
  • Kaba, Lansine (1981). „Archers, Musketeers, and Mosquitoes: The Moroccan Invasion of the Sudan and the Songhay Resistance (1591–1612)“. Journal of African History. 22 (4): 457–475. doi:10.1017/S0021853700019861. JSTOR 181298. PMID 11632225თარგი:Inconsistent citationsCS1-ის მხარდაჭერა: ref=harv (link). Link requires subscription to Jstor.
  • Kirkby, Coel; Murray, Christina (2010). „Elusive Autonomy in Sub-Saharan Africa“, Asymmetric Autonomy and the Settlement of Ethnic Conflicts. Philadelphia: University of Pennsylvania Press, გვ. 97–120. ISBN 9780812242300. 
  • Saad, Elias N. (1983). Social History of Timbuktu: The Role of Muslim Scholars and Notables 1400–1900. Cambridge University Press. ISBN 0-521-24603-2. .

რესურსები ინტერნეტში რედაქტირება

სქოლიო რედაქტირება

  1. Mali Tuareg rebels control Timbuktu as troops flee. BBC News (1 April 2012). ციტირების თარიღი: 3 April 2012.
  2. „Tuaregs claim 'independence' from Mali“. Al Jazeera. 6 April 2012. ციტირების თარიღი: 6 April 2012. no-break space character არის |date=-ში №2 პოზიციაზე (დახმარება); შეამოწმეთ თარიღის პარამეტრი |date=-ში (დახმარება)
  3. „Mali rebels declare independence in north“. Times of India. 6 April 2012. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 19 ივლისი 2012. ციტირების თარიღი: 6 April 2012.